Ons verblijf tijdens de lock-down

E-MAIaLe Bianco:

Het is vandaag 27 April  ‘20, de 2e nieuwsbrief.

Ons verblijf tijdens de lock-down, inmiddels zitten we 7 weken in ons appartement en kunnen we niet meer reizen naar ons huis verder op. We vermaken ons met kleine klusjes met spullen die we in de supermarkt kunnen kopen omdat de doe het zelf zaken nog steeds dicht zijn.

Het balkon is weer lekker fris wit en het houtwerk heeft weer een nieuwe laklaag.

Lade van de kast gemaakt en wellicht wel het meest belangrijke, we hebben internet in ons appartement! We hoeven nu niet meer naar een wifi-punt in de buurt om te kunnen internetten.

Hier geldt niet verder dan 200 meter van je voordeur naar buiten.  Er wordt echt streng op toegezien lezen we uit berichten in diverse media. Verder geldt hier 1 meter afstand tussen personen houden, buiten en in de winkel is een mondkapje verplicht, je mag met een permissie naar de huisarts, apotheek en supermarkt.

Wietske is deze 7 weken niet verder dan 200 meter buiten ons appartement geweest, Pieter heeft de boodschappen gehaald. We mogen uit vijf winkels kiezen in de buurt. Een broer van een bekende van ons kreeg € 532,00 boete omdat hij naar een andere supermarkt was geweest dan die op de lijst staan. Bizar gewoon.

Zelf rijden we eigenlijk ook te ver buiten ons dorp om boodschappen te doen. Om de twee dagen gaan we wel even naar de dorpswinkel maar de grote inkopen doen we toch bij de Bennet, Iper, Carrefour of de Lidl. Het is toch wel ieder keer een gok dat we niet beboet worden. 1 keer gecontroleerd met alleen de vraag waar Pieter naar toe ging, verder geen documenten hoeven laten zien.

We hebben wel contact met “ons dorp San Fedele” omdat we appen met onze buurvrouw, Antonia. Zo nu en dan belt zij ook even. We verstaan niet alles maar het is wel superleuk om zo contact te houden.

Gezien het een tijdje niet geregend had, hebben we haar gevraagd of ze met de tuinslang over het hek onze planten water wilden geven. “Non c’è una problema”, ze stuurt haar zoon en vraagt permissie om over het hek te klimmen. Toch zonde als de planten het loodje leggen.

Gelukkig schijnt hier veel de zon en kunnen hiervan op ons balkon genieten, met een boek of met een puzzelboek. Af en toe gaan we naar het meer om even te ontspannen en een potje speedminton op het tennisveld wat op het naastgelegen resort La Cava ligt, te spelen.

De cafébaas van Bar Peppo in Pognana Lario is intussen ook van de beademing af en is nu aan het herstellen van het corona virus. Hopelijk kunnen we begin juni eindelijk weer eens een caffè drinken is ons stamcafé en misschien staat hij weer achter de bar dan.

Vanaf 4 mei ook gelijk weer contact opnemen met het bureau wat we inschakelen om ons kenteken van de auto over te zetten. We zijn dan over de 60 dagen heen dat we nog met ons huidige kenteken mogen rijden maar we denken wel dat er begrip zal zijn mochten we in een controle vallen. Gelukkig deed onze huidige autoverzekeraar niet moeilijk en verlengde de termijn totdat we de auto hebben over geschreven. Chapeau voor de ABNAMRO.

 

Vandaag Koningsdag in Nederland in Coronatijd. Onze oranjespullen staan nog in de verhuisopslag maar gelukkig hebben we nog een oranje t-shirt en vindt Pieter toch wat oranje produkten zoals abrikozentaart, oranje chipjes, Orangina , Crodino en uiteraard Aperol in de supermarkt, wij maken er ons eigen Koningsfeestje van, met vanavond hutspot op het menu.

De Gelderlander heeft nog een mooi artikel op zaterdag 11 April j.l. gepubliceerd over onze ervaring met verhuizen tijdens de Corona crisis.

Wij zijn geabonneerd op de digitale Gelderlander en zien hier alleen artikelen in staan hoe Nederlanders de periode van crisis in Nederland beleven. We besluiten ons verhaal te vertellen en nemen contact op met de redactie. Wij krijgen hier veel positieve reactie op en het komt uit eindelijk ook nog als premium artikel van het AD op Facebook dezelfde avond. Met hierop verrassende reactie van on-, bekenden.

https://www.ad.nl/tiel/pieter-en-wietske-emigreerden-naar-een-corona-brandhaard-het-lijkt-hier-wel-een-slechte-zombiefilm~a41266c2/

Wij hebben gisteren gehoord dat vanaf 4 mei fase 2 ingaat. Tijd voor een klein huisfeestje. We kunnen weer naar San Fedele, naar ons huis. De bouw gaat mogelijk starten, dit is afhankelijk van onze aannemer en niks is zo wispelturig als een Italiaan. Dat maakt Italië zo mooi.

We wensen iedereen een goede gezondheid toe.

Wietske&Pieter

Onze reis naar Italië

E-MAIaLe Bianco:

Het is vandaag 19 maart ‘20, de 1e nieuwsbrief is een feit en wat voor een, anders dan we ons hadden voorgesteld. We zijn inmiddels ruim 14 dagen in Italië.

Wat is er allemaal gebeurd sinds we ons voorlopig koopcontract getekend hadden op 6 december 2019.

Van ons huis in Tiel werd de koopoverdracht gepland op maandag 2 maart ’20 en de verhuizer komt daarom de 28e februari. Pieter en ik hebben nog vakantiedagen en besluiten dat 21 februari onze laatste werkdag zal zijn. Het afscheid van ons werk is indrukwekkend. Wietske heeft ruim 35 jaar in diverse ziekenhuizen gewerkt en als laatste in het Rivierenland in Tiel. Pieter neemt na 15 jaar afscheid van de firma Mur Conditioning in Utrecht.

De laatste dagen slapen we bij vrienden en tevens achterburen van ons en dit voelt vreemd als je kijkt naar je eigen huis waar je 30 jaar gewoond hebt en het nu leeg staat.

3 Maart vertrekken we richting ItaliëItalië is al enige weken in de ban van het Covid-19 Corona virus en het lijkt erop dat we het land niet meer binnen kunnen komen, maar we blijven positief.

Pieter rijdt met een busje met onze Siameese kat Joris en ik er achteraan met de Audi. Joris zit in een bench met een riem. Dit lijkt goed te gaan tot we besluiten langs de Moezel te stoppen en hem eruit te laten.Langs onze stopplaats rijdt een goederentrein op het moment dat Pieter Joris op straat zet. Joris rukt zich uit zijn riem (hoe is het mogelijk is nl. een soort jasje wat hij aan heeft), vliegt de tweebaansweg over, komt bij de rivier die buiten zijn oevers getreden is. Misschien was dat ons geluk maar zonder zelf onder een auto te komen kan Pieter Joris vangen. Helaas levert het wel een flinke scheur in zijn net nieuwe broek op, die kan bij de stort.Joris wordt bijna doodgeknepen maar na een ferme tik wanneer hij weer in bench ligt komt hij weer tot leven.

Alle grenzen passeren we zonder problemen, tot de Italiaanse, hier wordt Pieter met de bus aangehouden. Alles wordt globaal bekeken en we kunnen doorrijden.

Aangekomen in Pognana Lario waar we de komende maanden gaan wonen, gaan we lekker het bed in. Moe van alle emoties van de laatste dagen.

De volgende dag kunnen we al onze spullen brengen naar ons nieuwe huis in San Fedele d’Intelvi. Daar aangekomen ligt er nog zeker 20cm sneeuw. Heel bijzonder, we stonden er niet bij stil maar wisten het wel, we gaan wonen op 750meter hoogte.

We inspecteren het huis en zijn blij dat het er nog steeds zo mooi uitziet en als 3 maanden geleden.

Inmiddels mogen we hier geen handen meer schudden, scholen zijn gesloten en zijn er nul toeristen meer in de stad, verzocht wordt een meter afstand van elkaar te nemen, mensen hebben al snoetjes op. Reizen is minimaal nog mogelijk maar wordt afgeraden. We kennen een rode zone waar men niet uit mag zo’n 100km van hier. Toch zijn alle winkels nog gewoon open.

9 Maart tekenen we het koopcontract en dit verloopt volkomen volgens plan.

Wij gaan de volgende dagen aan het werk, het huis leegruimen zodat de aannemer aan de slag kan met de aanpassingen die nodig zijn om het huis gereed te maken voor een B&B.

Wij hebben er schik in. We hebben geen container en leggen alles uit huis wat maar enigszins kapot of een torretje bevat in onze tuin op het grindpad. Het grindpad ligt binnen vier dagen vol!

Dan slaat het noodlot toe en gaat Italië volkomen dicht, lockdown, grenzen sluiten en ook mag je niet meer zonder permissie van de overheid over straat. Winkels, banken en overheidsinstantie sluiten hun deuren. Bevolking mag tot 3 April ’20 niet meer zonder reden, als boodschappen, artsen of apotheek bezoek zich op straat bevinden. Er mag maar 1 persoon tegelijk de winkel in.

Wij hebben nog een belangrijke stap te gaan, we moeten ons inschrijven bij de gemeente, want we zijn al uitgeschreven in Tiel en dit moet voor de 13e gebeuren. We konden de 11e nog wel alle papieren die we moeten invullen halen bij het gemeentehuis, maar ingevuld afgeven dat lukt niet meer.

Onze buurvrouw, Antonia, belt met het gemeentehuis en we kunnen alles per email doorsturen, de 17e krijgen we bericht dat ze met onze registratie aan de gang gaan en hopelijk horen we spoedig bij de inwoners van Centro Valli d’iIntelvi waartoe San Fedele behoord. Wij zijn weer een stap verder.

Al kunnen we niet meer van Pognana Lario naar San Fedele, de weg is “afgesloten” volgens Antonia de buurvrouw.

16 Maart de regels worden aangescherpt en staat er een boete op van €206 of gevangenisstraf wanneer je niet kunt aantonen, boodschappen te gaan doen. Apotheek of artsen bezoek af te leggen hebt, of ouders die niet meer voor zichzelf kunnen zorgen te helpen.

We zitten vanaf dat moment in ons eigen appartement.

Hoe verder, wij weten het niet, maar we weten het wel zeker, Andrà tutti bene, alles komt goed zeggen ze hier en zo is het!

We wensen iedereen vanuit een zonnig Italië heel veel wijsheid toe.

Pieter & Wietske van der Ham Danser